#atd2015 Blog 5: Versierselen
Ken je fasen van groepsvorming van Tuckman? Norming, storming, norming en performing (en adjourning). How do you turn strangers into friends? Met versierselen bijvoorbeeld. We hebben het allemaal prima naar onze zin gehad deze week. En dat is prettig maar ook goed voor de zaken. Het ging namelijk niet alleen om de inhoud. In deze beeldblog zie je hoe ons groepsproces symbolisch begeleid werd.
In zo’n grote conferentie kun je je al snel verloren voelen, zeker als niet-Amerikaan. De organisatie van de ATD had daarom een ‘Global Village’ voor ons gecreëerd: een met vlaggen afgebakend terrein vol zitjes. Een plek om elkaar te ontmoeten. Verder kregen we een badge met insigne: International delegation member. Zo waren we als trotse groep herkenbaar en makkelijk aan te spreken. Ons eerste versiersel was binnen.
Van onze delegatieleiding Ria en Corline kregen we de volgende: een prachtige tulp om op te spelden. 
De delegatieleiding heeft er alles aan gedaan om ons thuis te laten voelen, en met succes. Onze tafel had –als enige- een oranje tafelkleedje en vlaggetjes. Op de dichtstbijzijnde pilaar hadden Ria en Orlando ook de Nederlandse en Belgische driekleur opgehangen.
Het territorium was een feit. Toen er de volgende dag een groep Chinezen onze plek had ingenomen, waren we dan ook ‘not amused’. Zij werden met zachte hand verjaagd zodat we weer een plek hadden om bij te komen. Op tafel stonden blikjes met Delftsblauwe print erop en drop erin. Home away from home.
We deelden een hotel met onze groep, wat natuurlijk ook een band schiep. Daar was een workshop en netwerkborrel. Al gauw gingen we met elkaar naar het zwembad en op onze groepsapp werden allerlei nieuwtjes uitgewisseld en afspraken gemaakt.
Tijdens de ATD zelf waren er allerlei versierselen om ons te onderscheiden, sommige mensen liepen er trots mee rond, zoals een pauw met zijn veren pronkt. En wij kregen allemaal een ATD-tas, zodat we nog lang herkenbaar kunnen zijn.
Nou bleken we niet de enigen met versierselen: in ons hotel logeerden maar liefst 600 ladies van de Oriental Shrine. Zij wisten liefdadigheid en plezier prima te combineren. Praktisch elke avond hadden ze een ander verkleedfeest. En als ze ‘gewoon’ erbij liepen, hadden ze natuurlijk hun oriëntaalse hoofddeksel op.
Inmiddels hebben wij afscheid genomen van het congres en van elkaar, en hebben dierbare herinneringen aan sommige fenomenale sprekers en onze geweldige groep.
Mede dankzij de inspanningen van onze delegatieleiding. Ook dat werd gezien, want van de ATD-organisatie kregen voor het derde jaar op rij een oorkonde voor beste delegatieleiding. Volkomen terecht. En wij als deelnemers hebben een schitterend certificaat uitgeprint om in te lijsten.
Wat zijn jouw ervaringen met versierselen? Doe jij wel eens iets om makkelijker je groep te laten vormen? Of heb je jezelf eens teruggevonden in een roze pakje en dacht je.. hoe is het zo gekomen? Ik ben benieuwd, geef vooral je reactie :).
PS verspreid dit bericht gerust onder collega’s. Hieronder vind je verschillende buttons.