Net ertussenin

Soms doe ik niets. Vandaag is zo’n dag. Ik heb weliswaar een telefonische afspraak zo meteen, en er zijn nog genoeg klusjes te doen. Maar ik luier wat in de zon, eet nog een paaseitje en maak een sudoku. Niet omdat dit mijn ultieme vakantiebesteding is, maar omdat ik zit te wachten.

Ik wacht met smart op het eerste exemplaar van de derde druk van het boek Mindmappen. Met een paar kleine wijzigingen nu uitgegeven in eigen beheer als minicursus.

Terwijl ik naar de brievenbus loop, neem ik en passant de overvolle container met restafval mee. Geen post, nog niet, maar gelukkig nèt op tijd voor het vuilnis. Toch nog een minikick. En inspiratie voor de trainerstip van deze maand.

Want was ik de vorige keer zo dapper om over het eten van kikkers te beginnen, deze keer gaat het over het niets doen. Ergens tussenin zitten. Iets is af, maar het lukt nog niet aan het nieuwe te beginnen.

Wanneer overkomt mij dat? Als ik een boek heb gelezen of een luisterboek geluisterd, heb ik altijd tijd nodig om aan de volgende te kunnen beginnen. Soms luister ik nog eens naar de laatste cd’s of ik maak een korte samenvatting (ja, in de vorm van een mindmap) om het afscheid uit te stellen. Heb ik een jaar achter de rug of een mooie vakantie? Dan verwerk ik dat in een fotoboek. Veel napret. En iets om naar uit te kijken, postbode waar blijft gij. En als ik een aantal dagen intensief getraind heb, dan komt er de dag erna gegarandeerd niet al te veel uit mijn handen. Ik heb me er maar bij neergelegd.

Maar is het wel verstandig om de tussentijd zomaar te laten weglekken?

Ik heb gegoogled op tijdverspilling en nuttig, maar daar kwamen vooral tips naar voren om tijdverspilling tegen te gaan. Tja, verspilling is nooit goed. Lummelen dan of dagdromen? Dan komen er opeens wel positieve verhalen bovendrijven.

Tijd nemen waardoor creativiteit kan ontstaan, contacten worden verstevigd (een kopje koffie drinken bij je oude buurman bijvoorbeeld), genieten van wat er is (een zonnetje, de smaak van laten we zeggen een paaseitje). In plaats van alles vooraf te regelen het toeval te laten bepalen wat er gebeurt. Volgens onderzoek schijn je hier erg gelukkig van te worden.

Toch voelt het niet altijd goed, er komt een onrustig gevoel, dat niet weggaat bij de zoveelste afleiding. Wat mij dan helpt is:

1. Een lijstje maken met wat ik wil doen, al dan niet met geschatte benodigde tijd ervoor. Meestal krijg ik dan zin om iets nuttigs te doen :-).
2. Bewust kiezen: ik hoef helemaal niets vandaag en er dan echt van gaan genieten zonder schuldgevoel.
3. Verder gaan met iets anders, dus niet als het ene boek uit is starten met de volgende, maar een presentatie voorbereiden, mail afwerken o.i.d.
4. Klusjes doen die lichamelijke inspanning vragen, in de tuin takken sprokkelen of uitgebloeide bloemen weghalen.

En nu heb ik geheel ongemerkt een ander klusje gedaan dat ik aan het uitstellen was: deze TrainersTip schrijven.

Heb je dit verhaal gelezen terwijl je eigenlijk iets anders moest doen van jezelf? Niet getreurd, het is oké. Wees mild voor jezelf en bedenk wat jou helpt in zo’n geval. Een van mijn vier tips of een ander?

Je reactie lees ik graag. Wil je echt/direct aan de slag? Lees dan mijn vorige TrainersTip.