Awesome! Lessen uit Amerika

5 GEWELDIGE tips uit de Verenigde Staten

Na Europa en China was Amerika als laatste aan de beurt. Samen met Jim Morris heb ik voor Nike University in Portland een groep van twintig trainers en facilitators getraind, waarvan sommigen meer dan 25 jaar ervaring hadden in hun vakgebied. Toch was ik vooral nieuwsgierig naar de Amerikaanse cultuur.
Ik was voorbereid op ‘great’ en ‘amazing’, maar dat ik het zo vaak zou horen verbaasde me toch wel. Maar al snel beviel het me enorm. De energie spatte eraf tijdens de training, en de kwaliteit van feedback die mensen aan elkaar gaven was ongeëvenaard. Kortom: ook nu deel ik graag mijn inzichten met je.

# 1 Start with a smile

Het begon al in het vliegtuig, waar de piloot ons persoonlijk kwam begroeten, maar ook bij de douane werden we heel vriendelijk bejegend. Ook in het hotel en op straat was iedereen erg vriendelijk. De Hollandse gedachte ‘moet je wat van me?’ kwam naar boven, maar al gauw merkte ik dat mijn humeur verbeterde, ondanks het druilerige weer. Bij Nike aangekomen gaf ik de binnendruppelende deelnemers een hand en iedereen voegde er iets vriendelijks aan toe, variërend van: ‘ik zie erg uit naar deze training’ en ‘wat een interessante huiswerkopdrachten’ tot ‘wat een indrukwekkend cv heb je’. Ik voelde me heel welkom en tegelijkertijd kreeg ik er zin in om het beste van mezelf te geven. Nu zie ik onze Nederlandse deelnemers (meestal) niet zo op ons afkomen, maar als trainer zouden we ze natuurlijk wel eens op een dergelijke manier kunnen benaderen.

# 2 Gebruik grote woorden

De training begon, ik startte met een vriendelijk ‘good morning everybody’ en iedereen riep luidkeels good morning terug. Daar was ik van onder de indruk, want in Nederland krijg ik doorgaans een vriendelijk knikje en op zijn best wat zacht gemompel. Deelnemer Donnie was echter niet overtuigd. Hij zei iets in de trant van: hé mensen, dit leek nergens op, dit kunnen we veel beter. En prompt juichte de hele groep ‘GOOD MORNING!!’

Enthousiasme werkt aanstekelijk, en ik heb me voorgenomen daarin een sterker rolmodel te worden, en ook geen genoegen te nemen met lauwe reacties. Ik heb er zelfs een paar oefeningen voor om mensen daarbij te helpen. Schrijf bijvoorbeeld woorden op als: geweldig en fantastisch en laat je deelnemers er net zoveel bij verzinnen tot de flap vol is. Laat ze daarna er een uitkiezen en zich aan elkaar voorstellen: Hallo, ik ben [Titia] en ik ben [geweldig]. Moet je eens zien wat er met de energie gebeurt! Deze oefening is geschikt als introductie bij bijvoorbeeld presentatietrainingen, maar wie creatief is (jij!) weet vast meer toepassingen te bedenken.

Weg met de middelmatigheid, op naar de overtreffende trap!

# 3 Bouw competitie in

Amerikanen vinden het heerlijk om in teams tegen elkaar uit te komen. Met opdrachten waarbij de tijd gelimiteerd is, of waarin die afloopt als het eerste groepje klaar is, krijg je bloedjefanatieke deelnemers die er helemaal voor gaan. Als je de winnaars beloont met een kleinigheidje (vip-behandeling, chocolademunten, een medaille) zit je helemaal goed. Beloon je deelnemers, doe gekke dingetjes en iedereen is erbij. Uiteraard koppel je de inhoud aan die informatie die je wilt overdragen of toetsen.

Tip: laat de deelnemers elkaar ook punten geven voor onderdelen, dan wordt de groep weer een geheel.

# 4 Formuleer positief

Als ik in Nederland deelnemers elkaar feedback laat geven, komt het geregeld voor dat iemand zegt: ‘Ik heb hier geen problemen mee’ of ‘Je deed dit wel goed, maar..’ en vervolgens komt er een waslijst aan tips ter verbetering. In Amerika ging dat er heel anders aan toe. De deelnemers gaven elkaar hele mooie en specifieke feedback en de complimenten waren hartverwarmend. Je zag de betrokkenen stralen en hun motivatie om het een volgende keer weer zo of nog beter te doen was groot. In mijn eerstvolgende training ga ik met mijn deelnemers een voorbeeld geven om op die manier ondersteunende feedback te geven.

Dingen die misgaan of niet in orde zijn? Een challenge. Nou kennen wij in Nederland ook het woord uitdaging als eufemisme voor alles wat verkeerd gaat, maar toch. Als we vanuit talenten denken en mogelijkheden om te verbeteren, krijg je er zomaar zin in om te leren.

# 5 Wees royaal

Amerikanen zijn royaal in alles: grote woorden, grote porties, grote betrokkenheid. Ze helpen je waar mogelijk op een vanzelfsprekende manier, blijgemoed en zonder zuchten. Als ze elkaar ophemelen, denk ik ‘ wat een eer om zulke collega’s te hebben’. Zo begon de leidinggevende de dag door aandacht te vragen voor successen van sommige teamleden, en hoe ze anderen weer verder hadden geholpen, wat uiteraard leidde tot een luid applaus van alle deelnemers. Acknowledgement, appreciation, gratitude, contribution.. Vertaald klinken deze woorden al snel ‘over the top’. Nou en? Ga er maar mee aan de slag, en geniet van het resultaat!

En leer je deelnemers alsjeblieft voor eens en altijd om royaal te zijn als ze feedback vragen aan anderen. Voor de zekerheid

Niet zo

• het maakt me niet uit wie feedback geeft

Na aandringen van de trainer: Eh, Wim dan maar.. (non verbaal: als het moet)

Maar zo

• beste Tanya, ik ken je al een tijdje, en ik vind dat je ontzettend goed kunt observeren. Ik zou heel graag van je horen wat ik beter kan doen, want ik wil dolgraag van je leren. Zou je me alsjeblieft feedback/een tips willen geven over mijn.. ?

# BONUS Neem eens een omweg

En als het nou eens niet helemaal goed gaat? Of je stoort je aan iets? Wees gevoelig en neem een omweg. In mijn geval: ik had enkele slides gemaakt van Sinterklaas en Zwarte Piet. Na afloop van de dag kwam er iemand naar me toe die op zachte toon tegen me zei dat iedereen het erg leuk had gevonden dat ik over Sinterklaas had verteld (en de stroopwafels waren ook heel goed gevallen). Maar.. er waren een paar mensen die erg waren geschrokken van Zwarte Piet, die die zware zak moest tillen). Oei, ik had een gevoelige snaar geraakt. Mijn eerste reactie was om er de volgende dag direct plenair op terug te komen, maar dat heb ik uiteindelijk niet gedaan. Wel ben ik naar de contactpersoon gegaan en heb haar verteld dat ik het er nog met mijn collega over had gesproken en dat we absoluut goede bedoelingen hadden gehad. Ze was helemaal opgelucht, zou het doorgeven en vertelde me al dat er voorzichtig was geïnformeerd over hoe ik het had opgevat. Alle onrust uit de lucht, zonder dat ik het bespreekbaar had gemaakt. Mmm, weer wat geleerd.

Hoe kijken jullie aan tegen mijn ervaringen? Moet je erbij geweest zijn om het te kunnen begrijpen of kun je er wat mee?