Karin Slaughter: de vrouw van 35 miljoen

Iemand die 5 miljoen boeken heeft verkocht in Nederland, en 35 miljoen wereldwijd, daar valt vast iets van te leren. En dus nam ik de gelegenheid te baat om ditmaal de ervaringen van een wereldberoemde thrillerschrijfster te vertalen naar didactische toepassingen. Lees meer over mijn persoonlijke ontmoeting met Karin Slaughter.

Karin Slaughter heeft haar naam natuurlijk wel mee: het betekent slachting of bloedbad, niet slecht voor iemand die spannende boeken schrijft. En het is niet eens een pseudoniem. Overigens heeft ze aanvankelijk ‘gewone’ romans geschreven, maar dat pakte niet zo goed uit.

Les 1: zorg voor een pakkende naam

Kun je je eigen les misschien ook wat pimpen? Moet het altijd keurig zijn of mag de titel van jouw les of casus ook tot de verbeelding spreken. Ik herinner me een van mijn docenten aan de Hanzehogeschool die een juridisch vak gaf. Ze had linten meegenomen en teksten opgeplakt dat het lokaal in beslag genomen was. Verboden gebied. Reken maar dat de studenten opeens het naadje van de kous wilden weten.

Gevaar en angst zijn prima om het primitievere deel van ons brein te prikkelen. En daarmee heb je niet alleen de aandacht van je deelnemers, maar ze onthouden ook veel beter wat je wilt overdragen.

Nu is het niet zo dat ik pleit voor onveiligheid in de klas of training, integendeel. Maar als het kan, mag je deelnemers en studenten gerust uitdagen.

Les 2: besteed evenveel aandacht aan het begin als aan het einde

Veel schrijvers besteden veel zorg aan een goede start van een boek, en dat is terecht. Potentiële lezers moeten direct gevangen worden met hun aandacht, anders kopen ze boek niet. Ik heb ook thrillerschrijver Charles den Tex (meervoudig winnaar van de Gouden strop) hierover geïnterviewd, en ik zal binnenkort ook zijn tips delen in een blog. Dan nu de gewetensvraag: doen wij ons uiterste best om deelnemers van minuut 1 te boeien? Of kabbelen we rustigjes de training, les of college in. Al jaren pleit ik voor een activerende opening, om deelnemers warm te maken voor wat gaat komen.

Maar ook het eind is heel belangrijk. Karin kan zich echt opwinden als schrijvers geen kwaliteit leveren tot het einde. Voor haar is het slot minstens zo belangrijk als de start.

Wat doe jij? Laat je je deelnemers in de steek met een slap einde, of rond je elke bijeenkomst stevig af?

Les 3: ken je leerdoelen en gewenste uitkomsten

Karin Slaughter formuleert het wat anders. Ze zegt: ‘I always know who did it and why, beforehand’. En zo hoort het ook. Want je training of les moet ergens toe leiden. Focus is een van de belangrijkste breintips die helpen bij leren. Nu is er wellicht een verschil tussen de misdaadauteur en de trainer of docent. Want waar de kracht van de thriller zit in het oplossen van het mysterie, moeten wij onze deelnemers niet continu in het duister laten tasten. Toch is ook hier een combinatie een goede manier om iedereen letterlijk bij de les te houden: het moet ergens over gaan, maar je moet ook een beloning in het vooruitzicht krijgen in de vorm van een aan te leren vaardigheid of direct toepasbare kennis.

Les 4: schrijven is werken

Uren staren naar een lege pagina is er voor Karin Slaughter niet bij. Onderweg naar de ‘cabin in the mountains’ waar ze graag haar boeken schrijft, laat ze wat gedachten over haar volgende hoofdstuk gaan. Aangekomen op de plek schrijft ze gewoon. Veel studenten die moeten afstuderen stellen het schrijfwerk uit, en wachten op inspiratie. Karin schreef haar eerste thriller in 17 dagen. En in de tijd die de uitgever nodig had om haar boek te lezen, schreef ze de volgende. Moraal: niet uitstellen, gewoon aan de slag gaan.

Les 5: zowel het personage als de plot is belangrijk

Een verhaal dat nergens toe leidt, is geen goed verhaal, al zijn de personages nog zo goed uitgewerkt. Maar een briljante ontknoping gaat ook aan je voorbij als de hoofdpersonen van bordkarton zijn. In het onderstaande geluidsfragment hoor je wat ze hierover te zeggen heeft:

Wat betekent dit voor ons? We werken met mensen, echte mensen, die aandacht verdienen. En wie weet kunnen we ook voorbeelden kiezen die tot de verbeelding spreken. Is het mogelijk droge theorie te vertalen naar levensechte situaties voor/met mensen van vlees en bloed? Niet voor niets is storytelling in organisaties heel populair. Het valt alleen niet altijd mee met een goed verhaal te komen. Maar ook hiervoor geldt: wie het niet probeert, zal het nooit lukken. En daarmee kom ik bij les 6.

Les 6: het laatste boek is altijd het beste

Karin Slaughter leest haar boeken niet graag terug. Want er valt altijd wel wat te verbeteren. Natuurlijk moet ze wel eens terugkijken om feiten te checken, om dat sommige boeken deel uitmaken van een serie. Maar ze ziet dan gelijk dingen die ze nu anders zou doen. En dat is maar goed ook, maar ook als trainer of docent wil je niet stilstaan. Ik dacht dat ik het aardig deed, maar een training van 5 jaar terug is zo anders dan wat ik nu aanbied. En ik hoop dat dat zo blijft. Want niet alleen van deelnemers mogen we verwachten dat ze blijven leren, wij zelf moeten ook continu op zoek om de beste training of les ooit te geven.

Les 7: ook op het vliegveld vind je inspiratie

Hoewel dit wel een heel specifieke tip lijkt, is deze ook buiten het vliegveld bruikbaar. Karin vertelt dat de werkelijkheid voorbeelden te bieden heeft, die ze zelf niet zou verzinnen. Bijvoorbeeld dat mensen bij de douane hun teennagels gaan knippen.

Aanstootgevende details of onverwachte informatie doen het ook in het onderwijs goed. Hieronder zegt ze er meer over:

 

Toen ik haar vroeg wat haar didactische tip was om te trainen met IMPACT zei ze:

“Zoek uit wat mensen motiveert, wat hen drijft”. Op universiteiten in Amerika bestuderen studenten psychologie de karakters uit haar boeken. Wij kunnen dat ook doen door ons te verdiepen in onze deelnemers. En door onze deelnemers zich te laten verdiepen in onze ‘characters en plot’.

Wat pak je mee voor de vakantie?, de nieuwste van Karin Slaughter, De goede dochter. Of een andere pageturner Training 2.0 voor inspiratie voor je nieuwe lessen of trainingen? Of allebei ;).

Wat vind je van dit artikel? Zit er een tip bij die je toepast of wilt toepassen? Graag lees ik je reactie. Delen op Facebook of LinkedIn waardeer ik ook.